حالا
او زنی با کرامت است که از او با القاب عارفه، موثقه، عابده آل علی و
عقیله۱ بنی هاشم یاد می‌کنند. زینب در این سال‌ها تفسیر قرآن می‌گفت و زنان
بسیاری از کوثر کلام او، جرعه می‌نوشیدند؛ شاید دشوارترین روز درس برای
او، روزی بود که تفسیر سوره مریم را آغاز کرد و به نخستین آیه آن رسید:
«کهیعص» اندوه سراپای دختر علی را گرفت. بغض گلویش را می‌فشرد. درس را
تعطیل کرد و به نزد پدر رفت.
+ نوشته شده در 1900/1/1ساعت 0:0 توسط ALIWAHEED SAJDI halepoto
|
